Ken je Vikingsieraden?
Net als de mensen van tegenwoordig, zagen de Vikingen er graag goed uit. Daarom droegen ze oogkohl en gewaardeerde exotische zijde geïmporteerd uit het Oosten. Ringen, armbanden en kettingen waren een andere manier voor de Vikingen om zichzelf te verfraaien.
De Vikingen creëerden hun Noorse Vikingsieraden met behulp van de verloren wasmethode. Dit omvatte het maken van een wasvorm van het gewenste stuk en het gieten van gesmolten metaal in de vorm. Eenmaal afgekoeld, werd de wasvorm gebroken en het metaal gepolijst totdat het glansde. Dat is de manier waarop we onze producten nu maken.
Maar sieraden waren niet alleen eenvoudige snuisterijen, ze speelden ook een belangrijke rol in de Viking-samenleving.
Krijgers die zich verenigden om te plunderen en te veroveren, allianties tussen heren, en tussen heren en krijgers, waren van het allergrootste belang. Een manier waarop de Vikingen loyaliteit toonden, was door de uitwisseling van ringen. Rijke heren schonken vaak ringen van edele metalen aan krijgers om hun trouw te verzekeren. Lords hamsterden hun rijkdom over het algemeen niet, maar herverdeelden het binnen de gemeenschap. Dit zorgde voor sterke banden van wederzijds belang en loyaliteit. Viking-sieraden, gedragen door zowel mannen als vrouwen, waren meestal gemaakt van brons of zilver, hoewel de zeer rijken ook goud droegen. Viking-sieraden bevatten met name zelden inzetstenen of edelstenen, hoewel er afzonderlijke stukken van deze materialen werden gemaakt.
Als je Viking-sieraden wilt begrijpen, moet je eerst weten wat deze symbolen betekenen.
Thor's Hammer, een symbool van bescherming, kracht, toewijding en de integriteit van gewoonten en tradities. Ook als instrument van zegen, toewijding en bescherming. De hamer werd gebruikt bij formele ceremonies om huwelijken, geboorten en waarschijnlijk ook begrafenissen te zegenen.
Historicus Hilda Roderick Ellis Davidson geeft een uitstekende samenvatting van het gebruik van de hamer:
De Valknut, een symbool geassocieerd met de dood, de overgang van leven naar dood, en Odin.
De Vegvisir, een symbool uit een vroegmodern IJslands magisch manuscript (en daarom niet noodzakelijkerwijs een echt "Noors" symbool), alleen beschreven in één moderne IJslandse verzameling spreuken, het zogenaamde Huld-manuscript , die moest helpen bij het vinden van de weg als je verdwaald was.
Het Huld-manuscript werd in de negentiende eeuw samengesteld - ongeveer acht eeuwen na het einde van de Vikingtijd. Hoewel een deel van het materiaal dateert uit de tijd dat de voorchristelijke Noorse religie nog een levende traditie was, is veel van de rest sterk beïnvloed door het christendom en magische praktijken die uit meer zuidelijke delen van Europa zijn geïmporteerd. Het simpele feit dat er iets in het Huld-manuscript wordt gevonden, is dus geen garantie dat de voorchristelijke Noorse en/of andere Germaanse volkeren er iets van wisten, laat staan dat ze het omarmden als onderdeel van hun religie.
Er zijn nog drie symbolen waar we het vandaag nog niet over hebben gehad, The Helm of Awe, The Swastika en The Svefnthorn. Als je hierin geïnteresseerd bent, volg dan onze volgende blog.
Sommige Vikingsieraden hadden waarschijnlijk ook een religieuze betekenis. Een klein aantal hangers is bewaard gebleven in de vorm van religieuze symbolen zoals Mjolnir (de hamer van Thor en verreweg het meest populaire hangerontwerp), Valknuts en Yggdrasil (de levensboom). Deze hangers zijn slechts bewaard gebleven van een paar graven, wat suggereert dat ze ofwel niet regelmatig werden gedragen, ofwel dat dit belangrijke religieuze symbolen waren die binnen families werden bewaard en niet tot de grafgiften behoorden. Vikingen werden vaak begraven met sieraden, omdat men geloofde dat ze rijkdom nodig zouden hebben om comfortabel te leven in het hiernamaals.
